Zaburzenia owulacji stanowią 8% przyczyn niepłodności. Sprawdź, czy owulujesz na konsultacji z monitoringiem cyklu.
Przyczyny niepłodności - zaburzenia owulacji
Według danych szacunkowych, czynnik jajnikowy występuje u około 20% kobiet, które szukają pomocy u specjalisty w związku z bezskutecznymi staraniami o dziecko. Istotą czynnika jajnikowego są zaburzenia owulacji (jajeczkowania).
Jak diagnozować zaburzenia owulacji?
Bardzo rzadkie owulacje lub ich całkowity brak diagnozuje się w ramach monitorowania cyklu miesiączkowego (konsultacja z monitoringiem cyklu lub dla pacjentek InviMed - monitoring cyklu). U pacjentek z czynnikiem jajnikowym zwykle występują również niezbyt nasilone zaburzenia hormonalne.
Zaburzenia owulacji a PCOS
Zaburzenia jajeczkowania najczęściej pojawiają się w przebiegu zespołu policystycznych jajników (PCOS). U kobiet dotkniętych tym schorzeniem dochodzi wprawdzie do powstania pęcherzyków jajnikowych, ale dojrzewająca w nich komórka jajowa nie zostaje uwolniona do jajowodu, ponieważ pęcherzyk nie pęka. W tej sytuacji nie może dojść do zapłodnienia, a pęcherzyki samoistnie obumierają, przekształcając się w torbiele. W miarę upływu czasu takich cyst w jajniku jest coraz więcej.
Jak wywołać owulację, czyli jajeczkowanie?
Jeśli pacjentka ma drożne jajowody, a jej partner nasienie o prawidłowych parametrach, najczęściej wykonujemy stymulację hormonalną, której celem jest doprowadzenie do wzrastania pęcherzyków jajnikowych. Następnie przeprowadza się indukcję ich pękania w każdym kolejnym cyklu. Do stymulacji wykorzystuje się tabletki lub zastrzyki zawierające gonadotropiny. Przy doborze leków lekarzy uwzględnia wiek pacjentki, jej profil hormonalny, wynik poprzednich stymulacji oraz przyczynę występowania zaburzeń owulacji. Leczenie prowadzi się nie dłużej niż rok, a odsetek ciąż uzyskanych tą drogą wynosi 20-30%.
Jeżeli nie uda się dobrać odpowiedniej metody stymulacji jajeczkowania lub nie przyniesie ona ciąży, po roku starań, parę kwalifikuje się do leczenia drogą zapłodnienia pozaustrojowego. Pacjentki z zespołem policystycznych jajników są bardziej podatne na hiperstymulację jajników, dlatego zamiast stymulacji hormonalnej i klasycznego in vitro proponuje się im procedurę IVM (in vitro maturation, czyli dojrzewanie komórek jajowych). Obejmuje ona pobranie niedojrzałych komórek jajowych, ich dojrzewanie w warunkach laboratoryjnych, a następnie zapłodnienie pozaustrojowe i transfer zarodka do jamy macicy.
