Dzięki in vitro na świat przyszło ponad 8 000 000 dzieci, a dzięki InviMed - już ponad 13 000!

In vitro (IVF)

Problem niepłodności jest częstszy niż myślisz i dotyczy obecnie nawet 15-20% par w wieku rozrodczym, jak wynika ze statystyk. Dla wielu z nich jedyną szansą na dziecko jest zapłodnienie pozaustrojowe. W ciągu czterdziestu dwóch lat dzięki in vitro na świat przyszło ponad osiem milionów dzieci, a liczba par, które spełniły swoje marzenie o powiększeniu rodziny stale rośnie. Tobie też może się udać. Dzięki InviMed co roku rodzi się około 1000 dzieci.

Na czym polega zapłodnienie in vitro

Zapłodnienie in vitro to procedura medyczna, polegająca na zapłodnieniu komórki jajowej przez plemnik poza żeńskim układem rozrodczym, w warunkach laboratoryjnych.

Termin naukowy in vitro, oznaczający „w szkle”, stosuje się w odniesieniu do każdej procedury biologicznej przeprowadzanej poza organizmem, w którym normalnie by się odbyła.

IVF to skrót anglojęzycznego terminu in vitro fertilization czyli zapłodnienie in vitro.

Źródło: In vitro fertilization (3rd edition) Elder and Dale, Cambridge University Press, 2011

***

Zgodnie z polskim prawem, z zapłodnienia in vitro mogą korzystać pary heteroseksualne, będące w związku małżeńskim lub nieformalnym. Najważniejszym aktem prawnym regulującym IVF jest Ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności.

Zapłodnienie pozaustrojowe to złożona seria procedur stosowanych w celu pomocy parze w poczęciu dziecka - jest więc metodą leczenia niepłodności.

Zapłodnienie in vitro daje szansę posiadania potomstwa w sytuacji, gdy inne metody leczenia okazały się nieskuteczne lub zgodnie z obecnym stanem wiedzy nie mają szansy powodzenia.

IVF można stosować zarówno u kobiet, jak również u mężczyzn w przypadkach obniżonej jakości nasienia, a także u par z niepłodnością niewyjaśnionego pochodzenia (niepłodność idiopatyczna).

IVF można wykonać przy użyciu własnych komórek jajowych i nasienia partnera lub komórek jajowych, nasienia lub zarodków od anonimowych dawców.

Zazwyczaj procedura IVF obejmuje pięć kroków.

Stymulacja produkcji nadliczbowych komórek jajowych i monitorowanie cyklu do momentu określenia czasu pobrania komórek jajowych (OPU).
W warunkach laboratoryjnych, pobrane z jajników dojrzałe komórki jajowe są zapładniane przy zastosowaniu jednej z procedur: klasyczne IVF, ICSI, IMSI lub PICSI.
Hodowla zarodków. Po potwierdzeniu zapłodnienia embriolog regularnie przez cały okres hodowli (do 6 dni po zapłodnieniu) ocenia rozwój zarodków, aby wybrać te najlepiej rokujące.
Transfer zarodka po 3 lub 5/6 dniach od zapłodnienia komórek jajowych. Niewykorzystane prawidłowe nadliczbowe zarodki są zamrażane (witryfikowane) i przechowywane w niskich temperaturach.
Jeśli kobieta nie zachodzi w ciążę i ma witryfikowane zarodki, można je transferować w kolejnych podejściach. Jeśli kobieta zajdzie w ciążę, niewykorzystanie zarodki można przechowywać na przyszłość lub przekazać do adopcji.

Zapłodnienie pozaustrojowe jest ostateczną i najskuteczniejszą metodą stosowaną w leczeniu niepłodności. W klinikach InviMed 54% wszystkich cykli in vitro, które zostały przeprowadzone w latach 2015-2017 zakończyło się urodzeniem dzieci. Przeczytaj więcej: Skuteczność zabiegów in vitro.

Pierwsze narodziny dziecka po leczeniu IVF miały miejsce w 1978 roku w Wielkiej Brytanii. Była to dziewczynka Luise Brown. Od tego czasu IVF wykorzystywany jest z powodzeniem i dzięki tej metodzie na całym świecie urodziło się już ponad 8 milionów dzieci. W 2006 roku Louise Brown urodziła syna Camerona, który został poczęty w sposób naturalny.

Źródło: European Society of Human Reproduction and Embryology (3 July 2018). "More than 8 million babies born from IVF since the world's first in 1978". ScienceDaily. Retrieved 8 December 2018.

W 2010 roku fizjolog Robert G. Edwards, za opracowanie metody zapłodnienia pozaustrojowego, został uhonorowany najbardziej prestiżowym wyróżnieniem świata nauki, czyli Nagrodą Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny.

To właśnie Edwards opracował metodę, dzięki której 25 lipca 1978 roku na świat przyszło pierwsze dziecko po leczeniu IVF.

Opracowanie metody pozaustrojowego stworzenia ludzkiego zarodka a następnie przeniesienia go do macicy kobiety, żeby mógł się rozwijać, było wspólnym sukcesem Edwardsa i współpracującego z nim lekarza Patricka Steptoe.

Ich wspólna praca umożliwiła leczenie niepłodności, schorzenia, które dotyczy dużej części ludzkości, w tym ponad 10% par na całym świecie.

Źródło: Press release "The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2010", nobelprize.org, 2010

Krokiem milowym dla IVF było urodzenie się w 1992 roku (Palermo i wsp.) pierwszego dziecka poczętego dzięki technice docytoplazmatycznej iniekcji plemnika do komórki jajowej (ICSI).

Wykonanie procedury ICSI zaleca się w przypadku:

bardzo niskiej liczby plemników w nasieniu (crypto-oligozoospermii),
poważnej asthenozoospermii (nieprawidłowych parametrów ruchu),
niskim odsetku plemników o prawidłowiej budowie morfologicznej.

Pochodnymi metody ICSI, stosowanymi w zależności od większej liczby nieprawidłowości stwierdzonych w plemnikach, są metody: PICSI, IMSI oraz Hb-IMSI.

Źródło: In vitro fertilization (3rd edition) Elder and Dale, Cambridge University Press, 2011

Dlaczego warto skorzystać z in vitro w klinikach InviMed?

Aż 59% pacjentek poniżej 35 roku życia zostaje mamą po pierwszym cyklu in vitro. Podobne szanse mają pacjentki w wieku od 35 do 39 lat. W ich przypadku 55% pierwszych cykli kończy się urodzeniem.

Więcej o skuteczności InviMedu

Każdej parze zapewniamy opiekę Koordynatora Opieki Medycznej, który wspiera pacjentkę i jej partnera przez cały okres leczenia.

Dbamy o to, by każda para miała swojego lekarza prowadzącego, który nie zmienia się podczas całego procesu leczenia.

Nad jakością usług i procedur czuwa zespół doświadczonych pracowników kliniki tzw. Quality Team.

Myślisz o in vitro?
Skontaktuj się z nami już dziś

Zadzwoń 500 900 888
Poniedziałek - Piątek, 08:00 - 20:00

Napisz wiadomość

Może Cię również zainteresować

Badania przed in vitro

Czytaj więcej

Metody zapłodnienia pozaustrojowego

Czytaj więcej

Techniki zwiększające skuteczność in vitro

Czytaj więcej

Najczęściej zadawane pytania

Czytaj więcej

Wskazania do in vitro?

Zapłodnienie in vitro jest zalecane parom, u których stwierdzono:

niedrożność jajowodów, niemożność wywołania owulacji lub endometriozę u kobiety;
niską jakość nasienia u mężczyzny;
niepłodność idiopatyczną u obojga (mimo dobrych wyników badań nie udaje się im począć dziecka);
niepłodność, gdy stosowane wcześniej metody leczenia nie przyniosły efektu.

Przebieg leczenia in vitro

W przebiegu leczenia in vitro z użyciem komórki jajowej pacjentki i nasienia jej partnera lub dawcy wyróżnia się następujące etapy leczenia:

Wizyty kwalifikacyjne – są to dwie wizyty w klinice leczenia niepłodności, obejmujące wywiad lekarski, badania narządów rodnych, zlecenie konkretnych badań dla obojga partnerów oraz analizę wyników wykonanych badań i testów. Jeśli para korzystała z innych metod leczenia, na pierwszą z wizyt powinna przynieść posiadaną dokumentację medyczną. Podczas wszystkich wizyt pacjenci powinni mieć ze sobą dokument ze zdjęciem, potwierdzający ich tożsamość (może to być dowód osobisty lub paszport). Po kwalifikacji do in vitro para pisemnie wyraża zgodę na zabieg zapłodnienia pozaustrojowego i towarzyszącą mu stymulację hormonalną jajników pacjentki - formularz należy podpisać w klinice, w obecności lekarza.

Stymulacja hormonalna, czyli przygotowanie pacjentki do in vitro – farmakologiczna stymulacja jajników prowadzi do wzrostu liczby dojrzałych i zdolnych do zapłodnienia komórek jajowych, a tym samym zwiększa szanse na skuteczność procedury in vitro. Dobór leków hormonalnych jest podyktowany takimi czynnikami jak: wiek pacjentki, wynik badania dopochwowego USG oraz stężenie progesteronu i estradiolu we krwi kobiety. Stymulacja jajników trwa zwykle 7-12 dni i przebiega pod stałą obserwacją lekarza. W tym czasie pęcherzyki jajnikowe dojrzewają w jajniku, a proces jajeczkowania (owulacja) jest monitorowany podczas 2-4 wizyt kontrolnych, obejmujących pomiar stężenia hormonów i badanie USG. Uzyskane wyniki badań pozwalają na określenie optymalnej daty pobrania komórek jajowych, które następnie będą użyte do zapłodnienia pozaustrojowego.

Punkcja jajników, czyli pobranie komórek jajowych – zabieg jest wykonywany w znieczuleniu ogólnym (pod narkozą) i polega na pobraniu z jajników płynu pęcherzykowego wraz z komórkami jajowymi. Dzień pobrania komórek jajowych wyznacza lekarz, a sam zabieg zwykle ma miejsce w godzinach porannych. Pacjentka powinna zgłosić się do kliniki pół godziny przed punkcją i musi być na czczo. Procedura trwa około 15 minut, ale po jej zakończeniu kobieta musi pozostać na obserwacji w klinice około pół godziny. Przed punkcją należy okazać dowód tożsamości, ze względów bezpieczeństwa surowo przestrzega się także zaleceń dotyczących starannego podpisania pobranego materiału biologicznego.

Pobranie nasienia od partnera lub wybór nasienia z banku, jeśli para decyduje się na in vitro z gametami od anonimowego dawcy.

Zapłodnienie in vitro – do zapłodnienia pozaustrojowego dochodzi w laboratorium embriologicznym. Do procedury używa się 6 komórek jajowych, czyli po połączeniu z plemnikami może powstać nie więcej niż 6 zarodków (zwykle tylko 4 prawidłowo się rozwijają i mają szansę na transfer do macicy). Proces zapłodnienia komórek jajowych na ogół przebiega samoistnie, czyli nie wymaga ingerencji z zewnątrz, ale w określonych sytuacjach zaleca się bezpośrednie podanie plemnika do komórki jajowej na drodze iniekcji (tzw. ICSI lub IMSI). Na każdym etapie in vitro w klinikach InviMed materiał biologiczny pacjentów jest sprawdzany przez dwie niezależne osoby w ramach systemu potwierdzenia identyfikacji "double checking".

Transfer zarodków do jamy macicy – między 2. a 5. dobą od zapłodnienia przeprowadza się zabieg umieszczenia jednego lub dwóch zarodków w jamie macicy pacjentki z pomocą cienkiego cewnika. Są to najlepiej rokujące, prawidłowo rozwijające się zarodki, które mają największe szanse na implantację i dalszy wzrost. Prawdopodobieństwo zagnieżdżenia się embrionów dodatkowo rośnie dzięki przyjmowaniu indywidualnie dobranych leków – pacjentki przyjmują je od punkcji jajników, czyli od pobrania komórek jajowych do zapłodnienia in vitro.
Zdarza się, że po zapłodnieniu pozaustrojowym powstaje więcej zdrowych, dobrze rokujących zarodków. Zgodnie z obowiązującą Ustawą o leczeniu niepłodności zostają one zamrożone i mogą być użyte przez pacjentkę i jej partnera podczas kolejnych procedur.
Przed transferem zarodka tożsamość pacjentki jest ponownie weryfikowana, a identyfikację wprowadzanego embrionu przeprowadzają dwie osoby.

Co dzieje się po transferze zarodka?

Pierwsze dni po umieszczeniu zarodka w macicy mają kluczowe znaczenie dla wyniku procedury in vitro. Pacjentka powinna ograniczyć aktywność fizyczną i unikać stresu. Ponadto zaleca się brak współżycia do czasu poddania się testom ciążowym. Po upływie około 12 dni od transferu kobieta powinna zbadać w klinice poziom hormonu HCG we krwi, który pozwala na stwierdzenie ciąży biochemicznej. Badanie USG, potwierdzającę ciążę, wykonuje się w piątym jej tygodniu.

Kliknij tutaj i dowiedz się więcej o stymulacji hormonalnej jajników >>

Czynniki powodzenia leczenia metodą in vitro

Jakie czynniki mają największe znaczenie w kontekście powodzenia leczenia niepłodności metodą in vitro? Jakie mamy szanse na powodzenie in vitro? Dla każdej pary odpowiedź może być inna. Dlatego niezwykle ważne jest podjęcie diagnostyki i leczenia w renomowanym, gwarantującym obiektywne wyniki ośrodku leczenia niepłodności. Takim ośrodkiem jest istniejący od niemal 20 lat InviMed.

W InviMed każda para ma własny program leczenia, tworzony i w razie potrzeby modyfikowany przez lekarza prowadzącego, specjalizującego się w leczeniu niepłodności. Równie istotne jest nowoczesne laboratorium embriologiczne, dostęp do różnych metod zapłodnienia pozaustrojowego, technik wspomagających oraz doświadczony zespół embriologów. Dzięki tym czynnikom skuteczność in vitro w InviMed jest bardzo wysoka.

Kliknij tutaj i dowiedz się więcej o skuteczności in vitro w klinikach InviMed >>

Wpływ na powodzenie zapłodnienia (w tym zapłodnienia metodą in vitro) mają również:

Wiek kobiety i rezerwa jajnikowa. Z wiekiem kobiety spadają liczba oraz jakość posiadanych komórek jajowych, co ma bezpośrednie przełożenie na płodność. Warto profilaktycznie wykonywać badanie AMH, by jak najwcześniej zareagować na ryzyko utraty płodności.
Parametry nasienia odgrywają równie ważną rolę, można je sprawdzić, wykonując rozszerzone badanie nasienia. Im mniejsza liczba ruchliwych i prawidłowych w budowie plemników w nasieniu, tym niższe szanse na zapłodnienie.
Schorzenia powodujące niepłodność, np. endometrioza u kobiet czy żylaki powrózka nasiennego u mężczyzn. W zależności od danego zachorowania i stopnia jego zaawansowania szanse na zapłodnienie maleją.
Choroby towarzyszące niepłodności jak cukrzyca, choroby autoimmunologiczne, choroby zakaźne zmniejszają szanse na uzyskanie ciąży.
Czynniki genetyczne – w procedurze in vitro mogą być weryfikowane są na podstawie badań genetycznych pary, ale także preimplantacyjnych badań zarodków.
Wskaźnik BMI – nadwaga i otyłość zmniejszają szansę na zajście w ciążę. BMI przekraczające 30 znacznie ogranicza płodność. Podobnie jest z niedowagą. Prawidłowy wskaźnik BMI powinien utrzymywać się między 18,5 a 24,99.
Palenie papierosów – toksyczne substancje zawarte w tytoniowym dymie obniżają szanse na zajście w ciążę nawet o połowę w stosunku do kobiet niepalących. Palenie papierosów obniża też jakość nasienia (wpływa na budowę i ruchliwość plemników).
Budowa narządów rodnych – brak lub niedrożność jednego jajowodu u kobiety czy też brak jednego jądra u mężczyzny może znacznie utrudnić poczęcie dziecka. Szanse na zajście w ciążę są znacznie większe, gdy u pary nie występują wady anatomiczne.
Czas trwania niepłodności i historia jej leczenia, jeśli taka miała już miejsce.
Stan psychiczny pacjentów. Niepłodność może być skutkiem blokady psychicznej, a zwłaszcza silnego stresu, a także depresji. Zły stan psychiczny nie sprzyja też implantacji zarodka i utrzymaniu ciąży.
Dieta i styl życia. To, co jemy i jak spędzamy czas, wpływa na jakość komórek rozrodczych, a w przypadku kobiety, także na sukces implantacji zarodka i przebieg ciąży.

Bezpieczna klinika

W czasie trwania pandemii o bezpieczeństwo naszych pacjentów dbamy w sposób szczególny. Przeczytaj informację o organizacji pracy InviMed w czasie zagrożenia koronawirusem.

Koszt zapłodnienia in vitro

Warszawa: od 7 950 zł - sprawdź szczegóły
Wrocław: od 7 940 zł - sprawdź szczegóły
Poznań: od 7 300 zł - sprawdź szczegóły
Gdynia: od 7 000 zł - sprawdź szczegóły
Katowice: od 6 500 zł - sprawdź szczegóły

Oni też kiedyś podjęli decyzję o in vitro...

Zgoda na przetwarzanie danych w celu marketingu produktów i usług własnych więcej

Zgoda na przetwarzanie danych w celu marketingu produktów i usług grupy Medicover więcej

Zgoda na kontakt marketingowy więcej: Musisz wybrać więcej opcji (minimum ${minimumContactAgree})

Połączenia głosowe (rozmowa telefoniczna)

Wiadomości elektroniczne (e-mail, SMS/MMS)

Informacje podstawowe dotyczące przetwarzania danych osobowych

Administrator danych: Medi Partner Sp. z o.o., Cybernetyki 19, 02-677 Warszawa. Cele przetwarzania: marketing własnych produktów i usług [w tym profilowanie]; marketing produktów i usług Medicover Polska [w tym profilowanie]. Podstawy prawne przetwarzania: Twoja zgoda. Prawa związane z przetwarzaniem danych: prawo do wycofania zgody na przetwarzanie danych osobowych; prawo dostępu do danych osobowych; inne prawa, o których mowa w szczegółowej informacji o przetwarzaniu danych. Odbiorcy danych: Podmioty przetwarzające dane osobowe w imieniu Medi Partner Sp. z o. o. Szczegółowe informacje o przetwarzaniu: Klauzula informacyjna.