Test SCD pomaga wykryć zwiększoną fragmentację materiału genetycznego w plemnikach
Badanie fragmentacji DNA plemników (SCD)
Fragmentacja DNA plemników może być jedną z głównych przyczyn obniżenia płodności mężczyzn. Może też powodować nieprawidłowości we wczesnym rozwoju zarodka, a w konsekwencji poronienia. Zbadasz ją testem SCD.
Badanie SCD
Istnieje wiele metod służących ocenie stopnia fragmentacji DNA plemnikowego. Dwiema najpopularniejszymi metodami jest badanie SCD oraz SCSA. W Klinikach InviMed do oceny fragmentacji DNA plemnika stosujemy badanie SCD (Sperm Chromatin Dispersion), czyli inaczej test dyspersji chromatyny jądrowej plemnika.
Fragmentacja DNA plemnika
Plemniki posiadające prawidłowo skondensowaną chromatynę plemnikową, mają odpowiednio zabezpieczone DNA przed czynnikami szkodliwymi, takimi jak np. stres oksydacyjny. W przypadku narażenia DNA plemnika na te czynniki, może dojść do obniżenia integralności DNA i jego fragmentacji.
Skutkiem zapłodnienia komórki jajowej plemnikiem z fragmentacją chromatyny plemnikowej może być:
nieprawidłowy, wczesny rozwój zarodka,
braki implantacji,
nawracające poronienia,
zwiększone ryzyko wystąpienia wad genetycznych u potomstwa.
Wynik badania SCD
Wynikiem testu dyspersji chromatyny plemnikowej jest tzw. indeks SDF – Sperm DNA Fragmentation:
- SDF ≤ 25% - wynik prawidłowy,
- SDF ≥ 25% - wynik nieprawidłowy.
Wynik badania gotowy jest najczęściej do 15 dni roboczych; maksymalnie do 21 dni roboczych.
Kiedy wykonać badanie SCD?
Ocena fragmentacji DNA plemnika zalecana jest jako uzupełnienie diagnostyki niepłodnościowej mężczyzny.
Wykonanie badania SCD jest szczególnie zalecane przy występowaniu u partnerki poronień nawykowych. Ponad połowa poronień nawracających jest związana z wadami genetycznymi płodu. Jednym z czynników genetycznych po stronie męskiej, powodujący poronienia nawykowe, jest fragmentacja DNA plemnika.
Przyczyną fragmentacji DNA może być stres oksydacyjny, a także uszkodzone mechanizmy naprawcze chromatyny plemnikowej. Uszkodzone DNA plemnika jest odpowiedzialne z mikrodelecje oraz pęknięcia dwuniciowie w chromosomach. Badania naukowe wykazały korelacje między fragmentacją DNA plemnika, a blokowaniem rozwoju zarodka, co powodowało samoistne poronienie. Plemniki z fragmentacją DNA także zwiększają niepowodzenie implantacji zarodka.
Badanie powinno zostać wykonane w następujących przypadkach:
- poronień nawracających,
- niepłodności o nieznanej przyczynie (idiopatyczna),
- u mężczyzn powyżej 40. roku życia, nawet jeśli wcześniej mieli dzieci,
- w badaniu nasienia stwierdzono znacznie obniżone parametry, szczególnie w morfologii plemników,
- w przypadku narażenia na działanie substancji toksycznych oraz czynników zwiększających ryzyko uszkodzenia DNA (palenie, żylaki powrózka, czynniki podnoszące temperaturę w mosznie, otyłość, cukrzyca, chemioterapia i radioterapia),
- powtarzających się braków implantacji zarodków w procedurach IVF,
- kiedy występuje wskazanie do zapłodnienia oocytów in vitro metodą ICSI/IMSI,