Szczerość i empatia – jak radzić sobie, gdy nasi najbliżsi walczą z problemem niepłodności, a my już wygraliśmy?

„Podczas kilkuletniego leczenia niepłodności zaprzyjaźniłam się z poznaną w poczekalni pacjentką. Najpierw widywałyśmy się sporadycznie, potem znajomość przemieniła się w przyjaźń. Miałam wrażenie, że Agata doskonale rozumie przez co przechodzę, bo oni z mężem również mieli za sobą już kilka lat starania się o dziecko. Po 4 latach, i 3 trzech nieudanych transferach, w końcu udało się nam zajść w ciążę. Półtora roku temu na świat przyszła nasza córka - Róża. Miesiąc temu dowiedziałam się, że ponownie jestem w ciąży. Tym razem udało się nam zajść w ciążę bez leczenia. Bardzo się cieszę, ale nie wiem jak powiedzieć o tym Agacie. Jej stosunek do mnie zmienił się już po naszej pierwszej ciąży. Oni wciąż starają się o dziecko. Z jednej strony chciałabym podzielić się z przyjaciółką nowiną, a z drugiej boję się, że ją urażę”.

"Pani Agnieszko,Pani i oraz Pani Agata nawiązały przyjaźń w bardzo specyficznych okolicznościach. Pisze Pani, że przyjaciółka umiała Panią zrozumieć, ponieważ znajdowała się w podobnej do Pani sytuacji. W przeciwieństwie do innych znajomych, zapewne Pani Agacie łatwiej było zrozumieć Pani emocje związane z walką z niepłodnością, ponieważ ona i jej partner znajdowali się w podobnej sytuacji.Pisze Pani o kilkuletniej walce obu Pań o bycie mamą. Takie przeżycia nas zmieniają, mogą spowodować, że stajemy się silniejsi, ale również mogą doprowadzić do odczuwania zniechęcenia, niesprawiedliwości, czy w ostatecznie do depresji. Z Pani listu wynika, że relacja Pań zmieniła się po Pani pierwszej ciąży. Zapewne przyjaciółce ciężko było patrzeć na Państwa szczęście, gdy ona i jej partner dalej starali się o dziecko. Pani Agata mogła również poczuć, że teraz, gdy Pani została mamą, trudniej będzie Paniom znaleźć czas na wspólne spotkania, rozmowy czy znaleźć tematy, które interesują obie Panie. Dla Pani przyjaciółki to rodzaj straty, a jak Pani zapewne dobrze pamięta, podczas leczenia niepłodności ponosi się ich wiele.Myślę, że warto poinformować przyjaciółkę o drugiej ciąży osobiście. Z Pani listu wynika, że są Panie w bliskiej relacji. Nawet jeśli Pani ciąża wzbudzi w niej mieszane uczucia, to zdecydowanie lepiej będzie, jeśli dowie się o ciąży od Pani, a nie na przykład od wspólnych znajomych lub przypadkiem.Proszę pamiętać, że mimo iż przyjaciółce na pewno będzie ciężko to zapewne także ucieszy się z nowiny. Ona dalej boryka się z problemem niepłodności i wspólnie ze swoim partnerem stara się zajść w ciążę. Może być jej trudniej spędzać czas z Państwa rodziną. Myślę, że watro jest szczerze porozmawiać i zapewnić przyjaciółkę, że może ona nadal liczyć na Pani wsparcie. Warto także zapytać, czego Pani Agata może w tej chwili potrzebować i w miarę możliwości odpowiedzieć na te potrzeby. Dzięki szczerej rozmowie relacja Pań ma szansę przetrwać próbę, a nawet stać się bliższa i bardziej satysfakcjonująca dla obu Pań."Dorota Gawlikowska, psycholog, InviMed Warszawa

Jak radzić sobie, gdy niepłodność dotyka naszych najbliższych?Jak zachowywać się w stosunku do pary, która boryka się z niepłodnością? Może się zdarzyć, że to ktoś z bliskiej rodziny lub grona naszych przyjaciół. Jak okazać, że wyciągamy do nich pomocną dłoń tak, by nie poczuli się urażeni?

• Zdobądź informacje – dowiedz się najwięcej jak możesz o problemie, z jakim boryka się para. Chodzi o niepłodność czy bezpłodność? Jakie są najpopularniejsze opcje radzenia sobie z ich problemem? Nie chodzi o to, abyś stał się ekspertem w tej dziedzinie, ale zapewne będzie Ci łatwiej, jeśli będziesz znał podstawowe pojęcia i obecny stan wiedzy. Pamiętaj, że pary borykające się niepłodnością nie walczą jedynie z problemami fizycznymi. Olbrzymią rolę w ich życiu odgrywają teraz emocje. Nie unikaj więc trudnego tematu i nie staraj się go bagatelizować. Szanuj również wyznaczone przez nich granice. Proces, w jakim się znajdują, jest niezwykle intymny i może się zdarzyć, że para nie będzie chciała o tym rozmawiać w szerszym gronie rodziny czy bliskich znajomych.
• Bądź otwarty i empatyczny – pary przechodzące procedury leczenia niepłodności borykają się z negatywnymi emocjami, takimi jak poczucie niesprawiedliwości, ból, stres czy rozczarowanie. Każdy z nas w takiej sytuacji reaguje inaczej. Pamiętaj, że zamiast – w dobrej wierze – narzucać rozwiązania wystarczy zapytać jak możesz w określonej sytuacji pomóc. Dzięki temu twoja rodzina czy przyjaciele będą wiedzieć, że mają w Tobie oparcie i że jesteś otwarty na ich potrzeby.

• Wspieraj – nikt z nas nie wie, co przeżywa para starająca się zajść w ciąże, szczególnie jeśli starania trwają od kilku lat. Nawet jeśli sami borykaliście się z tym problemem, nie możecie być pewni, co odczuwają Wasi najbliżsi. Dlatego tak ważne jest, aby aktywnie słuchać i być otwartym na potrzeby naszych bliskich. Dla jednej pary dużym odciążeniem może być przygotowanie kilku posiłków, tak aby po transferze nie musieli martwić się gotowaniem, a dla innej wspólny wyjazd, podczas którego będą mogli się zrelaksować.