Przyczyny niepłodności - niedrożność oraz uszkodzenie jajowodów

Leczenie niedrożności jajowodów

Zgodnie z obowiązującą ustawą o leczeniu niepłodności, niedrożność jajowodów jest wskazaniem do przeprowadzenia laparoskopii. Jest to refundowany przez NFZ zabieg operacyjny, wykonywany w znieczuleniu ogólnym w szpitalu. Laparoskopowe leczenie niedrożnych jajowodów jest mniej inwazyjne niż tradycyjna operacja wymagająca pełnego rozcięcia powłok brzusznych, ponieważ wymaga wykonania jedynie niewielkich nacięć, przez które chirurg wprowadza kamerę i narzędzia chirurgiczne. Zakres leczenia operacyjnego jest przy tym taki sam. Laparoskopia pozwala na bezpośrednią i bardzo precyzyjną ocenę stanu jajowodów oraz innych narządów miednicy mniejszej, czyli jajników i macicy.

Zabieg laparoskopowy przynosi pożądany efekt w postaci przywrócenia funkcji oraz drożności jednego lub dwóch jajowodów średnio u 4 - 15% pacjentek. Skuteczność leczenia zależy od przyczyny niedrożności. Jeśli laparoskopia doprowadzi do udrożnienia jajowodów, w kolejnych miesiącach (od sześciu do dwunastu miesięcy) para może starać się o dziecko metodami naturalnymi lub ze stosunkowo niewielkim wsparciem medycznym (stymulacje hormonalne, monitorowanie cyklu miesiączkowego). Jeżeli jednak nie uda się przywrócić drożności jajowodów lub są one całkowicie zniszczone, para może skorzystać z procedury in vitro.

Jaka jest skuteczność in vitro w niepłodności z czynnikiem jajowodowym?

Zapłodnienie pozaustrojowe w leczeniu niepłodności spowodowanej czynnikiem jajowodowym daje lepsze rezultaty u kobiet poniżej 35 roku życia, u których w jednym cyklu uzyskuje się ciążę u 44% pacjentek poniżej 29-go roku życia. U kobiet 44-letnich odsetek ciąż wynosi 5%.

Każdy kolejny cykl wiąże się ze spadkiem szans na ciążę: u pacjentek do 35-roku życia o 1-2%, natomiast w grupie wiekowej powyżej 35 lat o 3-4%. Skumulowany odsetek ciąż klinicznych wynosi 74% u młodszych pacjentek, natomiast u starszych spada do 10%.