
Ciąża po poronieniu – kiedy można starać się ponownie?

Czy ciąża po poronieniu jest możliwa? Ile należy odczekać po poronieniu? Poznaj przyczyny nawracających poronień i ich diagnostykę.
Ciąża po poronieniu – czy i kiedy jest możliwa?
Dla par starających się o dziecko poronienie jest jednym z najgorszych koszmarów. Nic zatem dziwnego, że ciąża po poronieniu może budzić wiele obaw – zwłaszcza jeśli poronień było więcej. Trzeba wiedzieć, że utrata ciąży nie musi oznaczać przekreślenia marzeń o dziecku i warto starać się nadal. Według zaleceń Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego można podjąć próby po 3 miesiącach od poronienia (1).
Jak się przygotować? Jakie badania wykonać?
Kiedy można zajść w ciążę po poronieniu?
Wiele par, które doświadczyły poronienia ciąży, zastanawia się, czy po samoistnym poronieniu można zajść w ciążę. Lekarze twierdzą jednoznacznie, że nie ma żadnych przeciwwskazań, aby ponownie starać się o dziecko. Warto jednak wiedzieć, po jakim czasie od poronienia można zajść w ciążę.
Chociaż fizycznie do zapłodnienia może dojść już w kolejnym cyklu, specjaliści Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego zalecają odczekać ze staraniami kolejne 3 miesiące (2). W tym czasie organizm może się odpowiednio zregenerować i przygotować do następnej ciąży.
Jest to także czas na dodatkową diagnostykę lub zwrócenie się o pomoc do terapeuty, który wesprze parę w trudnym czasie po poronieniu.
Przyczyny poronień
Poronienie może mieć wiele różnych przyczyn, zależnych od licznych czynników zewnętrznych i wewnętrznych (3). Zdecydowanie do największej liczby poronień samoistnych dochodzi w pierwszych tygodniach po zapłodnieniu, a wiele kobiet nie wie nawet, że było w ciąży. Tak wczesne poronienia są najczęściej wynikiem letalnych wad zarodka, takich jak aberracje chromosomowe, które uniemożliwiają dalszy, prawidłowy rozwój płodu i ciąży.
Wśród innych przyczyn poronień można wymienić:
zaburzenia krzepliwości krwi (trombofilia wrodzona lub nabyta),
- zaburzenia hormonalne (PCOS, choroby tarczycy),
- infekcje w czasie ciąży (zwłaszcza zakażenie różyczką lub toksoplazmozą).
Czynnikami ryzyka, które również należy wziąć pod uwagę, są także:
otyłość,
używki (alkohol, nikotyna, narkotyki),
wiek powyżej 40. roku życia
oraz niedobory kwasu foliowego.
Zaawansowana diagnostyka umożliwia przeprowadzenie wnikliwych badań przyczyn poronienia, co zwiększa szanse na szczęśliwe zakończenie następnej ciąży.
Nawracające poronienia – diagnostyka
Z poronieniami nawracającymi (nawykowymi) mówi się, gdy do samoistnej utraty ciąży doszło podczas co najmniej trzech kolejnych ciąż (4). Taka sytuacja jest wskazaniem do wnikliwej diagnostyki, która pomoże wskazać przyczyny niepowodzeń. Szybko postawiona diagnoza i wdrożone leczenie umożliwi utrzymanie ciąży po poronieniach i spełnienie marzenia o własnym potomku.
Ciąża po poronieniu – jakie badania wykonać?
Diagnostyka poronień nie jest prosta, głównie ze względu na mnogość czynników, które mogą powodować utratę ciąży. Lekarz prowadzący zdecyduje, jakie badania po poronieniu należy wykonać.
Do najczęściej zalecanych należą:
- morfologia krwi obwodowej,
- oznaczenie poziomu hormonów (TSH, FSH, LH, progesteron i estradiol),
- USG macicy.
Po poronieniach warto wykonać również badania genetyczne – zwłaszcza jeśli wcześniejsze badania nic nie wykazały. U obojga przyszłych rodziców przeprowadza się badania kariotypu mające uwidocznić ewentualne zmiany chromosomalne, które odziedziczone przez zarodek mogłyby wywoływać poronienia.
Kobiety najczęściej poddawane są badaniom:
- w kierunku trombofilii wrodzonej (badania V Leiden, MTHFR i genie protrombiny),
- KIR – receptory KIR mają znaczny udział w procesie tworzenia łożyska. Nieprawidłowości w ich obrębie mogą powodować zaburzenia w jego budowie,
- HLA-C – ekspresja antygenów zgodności tkankowej (u obojga partnerów).
Jeśli po poronieniu wykonano zabieg łyżeczkowania macicy, pobrany materiał również poddawany jest badaniom, które mogą wskazać przyczynę samoistnego zakończenia ciąży.
Ciąża po poronieniu – podsumowanie
Poronienie jest bardzo trudnym momentem w staraniach o dziecko.
Wiąże się ono nie tylko z dolegliwościami fizycznymi, ale przede wszystkim psychicznymi. To, o czym powinni wiedzieć rodzice po stracie to fakt, że kolejna ciąża po poronieniu jest nadal możliwa.
Warto jednak odczekać 3 miesiące przed podjęciem następnych starań. Po tym czasie zregenerowany organizm kobiety będzie przygotowany na to, by znowu zajść w ciążę. Okres ten to także dobry moment na wykonanie dodatkowych badań, które pomogą wskazać przyczynę poronienia i pozwolą na odpowiednie leczenie lub przygotowanie się. Ten czas warto poświęcić również na stabilizację psychiczną po poronieniu. W ten sposób druga ciąża po pierwszym poronieniu może zakończyć się szczęśliwym rozwiązaniem i spełnieniem marzenia o własnym dziecku.
Przypisy:
- Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego w zakresie wybranych patologii wczesnej ciąży oraz postępowania w ciąży po zapłodnieniu in vitro. GINEKOLOGIA POLSKA (2015).
- [Iidem]
- Pałka, Agnieszka. "Poronienia nawykowe-przyczyny." (2012).
- MICHALAK, MAGDALENA, DARMOCHWAŁ-KOLARZ, DOROTA, LESZCZYŃSKA-GORZELAK, BOŻENA, et al. Przyczyny, diagnostyka i leczenie poronień nawykowych-część I. GinPolMedProject, 2011, vol. 1, p. 15-30.